Diyabetin günlük hayatı en çok etkileyen komplikasyonlarından biri göz tutulumudur. Diyabetik Retinopati, diyabette gözün görmeyle yükümlü tabakasında (retina) izlenen değişikliklerdir ve aslında bu katmanda yer alan damarlardaki bozuklukların bir sonucudur. Orta ve ileri yaşta görme azlığı yapan en önemli nedenlerdendir; diyabetliler arasındaki sıklığı diabetin süresiyle orantılı olarak artar.
Diabetik retinopatinin 5 yıldan önce gelişimi nadirdir, ancak süre yanında metabolik kontrol de son derece önemlidir. Hb A1c'si hiç 7 nin üzerine çıkmamış bir hastada 20. yılda hala diyabetik retinopati başlamamış olabilir; diğer yandan Hb A1c'si 9 ların üzerinde seyreden bir hastada 3. yılda başlayabilir. Aslında bir başka önemli bilinmez de tanı konduğunda diyabetin süresidir. Rutin kontrollerini yaptırmayan bir hastada kan şekerinin ne kadar zamandır yüksek seyrettiğini, dolayısıyla diyabetin süresini kestirmek güçtür.
Diyabetik hastaların, tanı alır almaz göz hekimini ziyaret etmeleri gereklidir. Diyabet tanısı alalı 10 yıldan az olduysa yılda bir, 10 yıldan fazla olduysa 6 ayda bir göz dibi muayenesi yapılmalıdır. Diyabetin en önemli komplikasyonlarından olan diyabetik retinopatinin gelişmiş ülkelerde 3. körlük nedenidir ve metabolik kontrol ne kadar iyi olursa diyabetin göz komplikasyonları o kadar geç gelişir. İnsüline ya da yeni nesil antidiyabetik ajanlara geçmekte geç kalınmamalı, kan şekeri normal sınırlarda tutulmalıdır. Diyabetik hastaların göz kontrollerinin aksamaması hayati önemdedir; çünkü her bir evrenin tedavisi bir öncekinden daha zor ve daha komplikedir. Diyabette retinopati dışında, diyabetik katarakt, kırma kusurlarında ani değişikliklere bağlı görme dalgalanmaları ve göz dışı kasların felçleriyle oluşan ani çift görme yakınmaları gibi bazı başka göz problemleri de görülür.
